زمان مطالعه: < 1 دقیقهآرمانان: آش قاجاری جُوین، غذایی شبیه هلیم است. به جای گندم جو دارد. طعم دهنده آن به جای شکر، کشک است و به جای دارچین، سیرداغ فراوان. پخت این آش بسیار ساده و طعمش بسیار لذیذ و خوشمزه است. نادر میرزا قاجار در وصف این آش می گوید: « آش جُوین، ویژه ی مردمان فراهان و آشتیان و گَرَکان و تفریش است. مردم این کشور بیش تر  در ایران دبیران اند به درگاه پادشاه و به همه جای پراکنده. اگر دبیران و پیران و ساونویسان برشِمُری به راستی چنان بُوَد که همه از آن جای ها باشد، مگر بسیار اندک که از شهر دیگر باشند و این نویسندگان بس زیرک و بسیار فرّه اند… این آش چنان پزند که نخست

زمان مطالعه: < 1 دقیقهآرمانان: آش جوش بَرّه، یکی از لذیذترین غذاهای قاجاری است: ترکیبی از گوشت قیمه ای، لپه، سبزی و سیر که در میان خمیر پیچیده شده و در کشک پخته می شود. غذایی که بیشتر شبیه خوراک است تا آش. اصلا بیایید توصیف این غذا را از زبان نادر میرزا، مولف کتاب خوراک های ایرانی بخوانیم: «خراسانیان پزند بس نیکو و آن چنان باشد که آردِ مَیدَه خمیر کنند.(یعنی آرد خیلی نرمِ دوبار از الک رد شده) و پارچه ها(ورقه ها) از آن خمیر سازند چون میانِ دستی(به اندازه کف دست)، پس قیمه پخته و سبزی پخته به میان آن نهند و برچینند تا نمایان نماند، چون آب بجوشد، در میان افکنند و برافروزند تا بپزد و بپالایند. پس کشکِ سوده

زمان مطالعه: < 1 دقیقهآرمانان: ترکیب خلاقانه ای از کنگر، روغن، پیاز و لبنیات با کمی نمک و زعفران ، می تواند شما را مهمان دربار پادشاهان ساسانی کند. بورانی غذایی تاریخی است، ترکیبی از سبزی و لبنیات.همین فرمول ساده، تنوع بسیاری در خوراک های ایرانی ایجاد می کند. نادر میرزا قاجار هم در کتاب خوراک های ایرانی می گوید: « این بورانی بس بامزه است و این بهترین بورانی هاست پس از بادِنگان و ساختن آن چنان بُوَد که کنگر را از پوست و خار پاک کرده به آب جوشانند که نیک پخته گردد. پس درست بیفشرند که آب در آن نماند … پس از آنکه به روغن و پیاز تابند، خایه ماکیان زنند و با نان خورند.» نادر میرزا در این کتاب

زمان مطالعه: 1 دقیقهآرمانان: قورمه شوید باقلا یکی از غذاهای رایج قاجاری بوده است. ترکیبی از گوشت قورمه ای، باقلای تازه دو نیمه شده، شوید، پیاز، روغن، ادویه و زعفران. طعم این خورشت در دهان، شبیه باقالی پلو با گوشت است. مواد ترکیبی آن هم، همگی مواد باقالی پلو است.در این غذا برنج را جدا می پزند اما در باقالی پلوی امروزی ، شوید و باقالی را میان برنج می ریزند. اما این غذا یک فرق اساسی با باقالی پلوی امروزی دارد: قورمه شوید باقلا را می توان بدون برنج و با نان هم خورد. اصولا توصیه خوالیگرهای قاجاری (آشپزها) بیشتر بر خوردن خورش با نان است تا برنج. شاید دلیل آن هم در دسترس بودن نان برای همگان بوده است. نادر میرزا

زمان مطالعه: 2 دقیقهآرمانان: قورمه ی سیب، یکی از غذاهای پاییزی قاجاری است که به استناد اسناد به جای مانده، غذای جشن مهرگان است. ترکیبی از گوشت گوسفند و سیب پاییزی و نخود و سرکه و دوشاب.خوردن آن با نان در نسخه های قاجاری توصیه شده اگرچه ما در احیای این غذا بر اساس کتاب نادرمیرزا قاجار، آن را با پلو خوردیم و بسیار دلنشین بود. نادر میرزا مولف کتاب خوراک های ایرانی وقتی می خواهد درباره این غذا بنویسد، ابتدا سخنش را اینطور شروع می کند: (قورمه ی سیب)، بِدان روزگار نیکو باشد که: آمد خجسته مهرگان/ جشن بزرگِ خسروان/ نارنج و نار و ارغوان/ آورد از هر ناحیه نادرمیرزا، سپس از قول همسرش می نویسد: «کدبانو گفت: (قورمه ی سیب را)

زمان مطالعه: 2 دقیقهآرمانان: متنجن پلاو، غذای شاهانه دربار صفوی است. ترکیبی از گوشت یا مرغ، پیاز، آلو و قیسی، مغز بادام و مغز گردکان (گردو)، نیمه نخود (لپّه)، سرکه و دوشاب است. به اینها روغن و زعفران و دارو (ادویه) و نمک و پلپل هم اضافه کنید و پس از دقت و ظرافت بسیار در پخت این غذا آن را با پلاو (پلو) و یا نان نوش جان کنید. پلاو شکل صفوی آن است و نان شکل قاجاری آن. ما این غذا را به سبک صفوی پختیم اما برای شما دستور صفوی و قاجاری آن را توامان گذاشتیم. متنجن قاجاری نادر میرزا مولف کتاب خوراک های ایرانی درباره این غذا چنین نوشته است: «پختن این خورش چنان است که گوشت های شکار